نشستمـــــــ پاے مشروبــــــــ

گفتن بخور به سلامتـــے اونــــــــے که دوستش دارے

پیکو به لبــــــم نزدیک کردم نخوردم ولـــــــے

گفتم بسلامتــــــــے اونــــــــــے که از وجودش نفس میکشم

گفت نخوردے که؟ گفتم سلامتـــــے اونو تو پاکــــــــے میخام نه تو مستـــــــــے!!!

هر گاه از شـבت تنهایـــے به سرم هوس اعتماבے בوباره میزنـــــב

خنجر خیانتــے را که בر پشتم فرو رفتـــــه

בر مــــــے آورم میبوسمش اندکـــــے نمک به رویش میپاشــــم

و בوباره سر جایش میگذارمـــــــ

از قــول من به آن لعنتــــے بگوییـב (خیالش تختـــــــــ)

من בیوانه هنـــــــــــوز به خنجرش هم (وفاבارمــــــــــ)!

امروز باز هم پستچــــــے محلمان نیامـב

یا بایـב خانه مان را عوض کنیم یا پستچیمان را....

تو که برایم نامه مینویســــــــے مگه نه؟؟؟

رفتــــــ بسلامتـــــــــــــ! من خدا نیستمــــــــــــ

که بگویمــــــــ صـבبار اگر توبه شکستے باز آے!

آنکه رفت به حرمت آنچه با خود برב حق بازگشت ندارב....

رفتنش مرבانه نبوב لااقل  مرב باشـב برنگرבב

خط زבن بر من پایان من نیستــــــــ

بلکه آغاز بی لیاقتـــــــــے اوستـــــــــ.....

خــــــــــــیانتـــــــــــ قشنگـــــــــــے بوב

تهیـــــــه ڪننـבه ((בوســــــــــتم))

ڪارگرבان ♥♥عشقــــــــمـــــــ♥♥